-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:35687 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:18

آيا اين سخن ابن جوزي كه ميگويد: « يهود به هنگام اقامة نماز از قبله كمي منحرف ميشوند، همچنين است شيعه » درست است؟
آنچه به يهود نسبت ميد هد، اطلاعي از آن در دست نيست ولي نسبت انحراف كمي از قبل به شيعه، دروغ است و در تمام كتب فقهي و رسائل عملي كه براي افراد عادي نوشته مي شود، كعبه به عنوان قبله معرفي ميشود.
آري براي خصوص عراقيان تمايل به چپ مستحب است، و معني آن انحراف از قبله نيست، بلكه به معني رويارويي بيشتر با كعبه است، و نكته آن را فقهاي بزرگ در كتابهاي فقهي آورده اند.
در تاريخ زندگي محقق طوسي (597-672) آمده كه وي وارد شهر حله گرديد، و به عنوان تكريم در درس فقه محقق حلي (602 ـ 676) شركت كرد، اتفاقاً موضوع بحث محقق حلي در استحباب تياسر براي اهل عراق و امثال آنان بود.
محقق طوسي كه خود سرآمد روزگار در هيئت و نجوم و رياضيات بود رو به محقق كرد و گفت:
«من القبله، او الي القبله فعلي الاول يحرم، و علي الثاني يجب».
حاصل گفتارش اين است كه، ميل به سمت چپ، از دو حالت خالي نيست، يا انحراف از قبله است يا ميل به سوي آن، در صورت نخست تمايل حرام بوده و در صورت دوم واجب خواهد بود.
محقق حلي در پاسخ فرمود:« من القبله الي القبله »: توجه از قبله سوي قبله است، يعني در هر دو صورت رو به قبله است ولي در حالت تياسر كم، مقابله با قبله آن بيشتر مي شود.
توضيح اين كه: كعبه قبله كساني است كه در مسجد الحرام نماز مي گزارند، و مسجد، قبله اهل حرم، و حرم، قبله جهانيان است. (وسائل الشيعه ج 3، ابواب قبله ح 1) اين يك مطلب.
مطلب ديگر اين كه قسمت حرم، از طرف سمت راست كعبه، چهار ميل، و از طرف سمت چپ، هشت ميل است، بنابراين انحراف به سمت راست، مظنه خروج از حرم، در حالي كه انحراف به سمت چپ، مايه تحقق تقابل بيشتر است.
اين يكي از توجيهات قول ياد شده است.
مرحوم محقق حلي، پس از مذاكره مختصر با محقق طوسي رساله اي در اين مورد نوشته و در پايان « غايه المراد » شهيد ثاني نيز به چاپ رسيده است، و در هر حال بايد دانست يك چنين انحراف امري است مستحب و هرگز واجب نيست، و آن هم نكته فني دارد.

: آية الله جعفر سبحاني
سيماي فرزانگان ج 2

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.